Bagna Jasieńskie
Użytek ekologiczny „Bagna Jasieńskie” – szuwar kłociowy | |
użytek ekologiczny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
2002 |
Akt prawny |
Rozporządzenie nr 5 Wojewody Lubuskiego z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie uznania za użytek ekologiczny[1] |
Powierzchnia |
13,47 ha |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
Położenie na mapie powiatu żarskiego | |
Położenie na mapie gminy Jasień | |
51°44′46″N 14°59′16″E/51,746111 14,987778 |
Bagna Jasieńskie – użytek ekologiczny w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Jasień. Utworzony w 2002 roku. Powierzchnia użytku wynosi 13,47 ha[1].
Wartość przyrodnicza
[edytuj | edytuj kod]Użytek ekologiczny „Bagna Jasieńskie” został utworzony w celu ochrony rzadkich, ginących i chronionych roślin naczyniowych oraz fitocenoz na podmokłym obszarze. W jego granicach znalazły się: torfowisko przejściowe, szuwary okazałych bylin, należące do klasy zespołów szuwarowych Phragmitetea, łęg olszowy i ols porzeczkowy.
Najcenniejszym obszarem Bagien jest torfowisko przejściowe, na którym stwierdzono stanowiska dwóch gatunków umieszczonych na Czerwonej liście roślin naczyniowych w Polsce (Zarzycki K., Szeląg Z. 2006). Z grupy gatunków wymierających (kategoria krytycznie zagrożony: E) ponikło wielołodygowe Eleocharis multicaulis i rosiczka pośrednia Drosera intermedia, a także rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia (kategoria zagrożenia: V). Ponikło wielołodygowe ma w Polsce tylko kilka stanowisk (niektóre wymagające potwierdzenia), 3 z nich niedawno odkryto w okolicy Lubska (użytek ekologiczny „Bagna przy Rabym Kamieniu”) i Jasienia. Rosiczka pośrednia to najrzadsza z rosiczek, mająca w Borach Dolnośląskich jedne z najliczniejszych stanowisk w kraju. Małą liczbę stanowisk w kraju posiada kłoć wiechowata Cladium mariscus, która na obszarze użytku tworzy charakterystyczne płaty szuwaru kłociowego Cladietum marisci. Ponikło wielołodygowe, rosiczka pośrednia, kłoć wiechowata oraz sit drobny Juncus bulbosus i wąkrota zwyczajna Hydrocotyle vulgaris, to we florze Polski rośliny szeroko pojętego elementu atlantyckiego. Osiągają one w większości swoje wschodnie granice zasięgów.
Z innych rzadkich roślin „Bagien Jasieńskich” warto wymienić: chronione grzybienie białe Nymphaea alba, przygiełkę białą Rhynchospora alba bezpośrednio zagrożoną wymarciem w Wielkopolsce (kategoria E) (Żukowski W. i in. 2001), wełniankę wąskolistną Eriophorum angustifolium i żurawinę błotną Vaccinium oxycoccos.
-
Użytek ekologiczny „Bagna Jasieńskie”
-
Fitocenozy Eleocharitetum multicaulis na użytku ekologicznym „Bagna Jasieńskie”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Użytek ekologiczny Bagna Jasieńskie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-20].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K. Zarzycki, Z. Szeląg: Czerwona lista roślin naczyniowych w Polsce. W: Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg: Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- Waldemar Żukowski i in.: Rozmieszczenie wybranych gatunków roślin ginących w Wielkopolsce. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2001. ISBN 83-88163-77-9.